Tijdens mijn zwangerschap geniet ik enorm van die schopjes. Het groeien van de buik vind ik een heel mooi en natuurlijk proces. Al helemaal omdat ik me nog prima voel met 28 weken. Maar nu de buik zich eenmaal goed laat zien, vindt iedereen er ook ineens wat van.
“Weet je zeker dat het geen tweeling is?”
Zo’n zwangerschapsbuik, dat valt natuurlijk op. Er zijn regelmatig dagen dat ik ergens binnen kom, en dat de buik eerder begroet wordt dan ikzelf. En blijkbaar nodigt het groeiende gevaarte ook uit tot het ongegeneerd geven van je mening. Collega’s, vrienden en familieleden, iedereen heeft er wel iets over te zeggen. Natuurlijk is het allemaal goed bedoeld en het is lief dat mensen zo geïnteresseerd zijn. Maar ik heb al van alles voorbij horen komen:
“Wat een klein bescheiden buikje”
“Nou, hij groeit nu wel hard he”
(- op dezelfde dag als opmerking 1…)“Ga je al bijna met verlof?”
( – nee, over 7 weken pas)“Weet je zeker dat het geen tweeling is?”
(- en bedankt)
Het lijkt wel alsof mensen haastig op zoek zijn naar een alternatieve openingszin. Iets anders dan ‘hoe gaat het met je zwangerschap’. Ach, zo heel erg vind ik het allemaal niet. Maar misschien is die algemene zin wel veel beter. Geen één buik is immers hetzelfde. Zoek alleen al op Instagram maar eens op de hashtag #28weken. Daar zie je honderden verschillende buikjes, allemaal in dezelfde zwangerschapsweek.
En daar word ik dan zo blij van. Heerlijk om al die diversiteit te zien. Dat is het mooie van moeder natuur.
Mijn buikje, met 28 weken
No Comments