Gastblog: Tips voor de kersverse mama

Toen ons zoontje nog maar een paar weken oud was, had ik soms momentjes, dat ik hem wel groot kon kijken. Wat leek het me leuk als hij uit zichzelf naar me toe zou kruipen, zijn handjes om me heen zou slaan of ‘mama’ zou zeggen. Maar nu die kleine inmiddels alweer 1 jaar is en ik dagelijks achter hem aan kruip om zijn jas aan te doen, mis ik mijn lieve kleine baby’tje soms. Nu besef ik me ineens: Wat is het snel gegaan, dat eerste jaar. Je knippert met je ogen en je baby is geen baby meer. Had ik niet nog meer moeten genieten? Nog meer in het moment moeten leven? En me minder zorgen moeten maken? Ik zou mezelf toen, deze tips hebben gegeven…